Aradım onca zamanı
Zamanlar içinde insanlar doğurttum
Zamanla insanlar yok ettim içimde
Yok ettim zaman zaman kendimi de
Aşkı tükettim ve zamanı da
Aradım benim gibi olmayan bir ben
Aradım ne varsa aynamda, onu
Bilemiyorum bir son mu aradığım yoksa o mu
Ve şu an o
En derin uykularındadır sonun
Ne sonbaharın yapraklarından bir anı
Ne Ağustos’un büyüsü kaldı
Tarihe yazılmamış bir adı
Bir ben, başka bir benden aldı
Bir tolga olamadıysam aşka
Bir Tolga olan adımı, bırakıyorum
Başka bir Tolga’ya
Fotoğrafların arabından bana bırakılan
Ta antik savaşçılardan
Kendimi bıraktıktan sonra sona
On bir kere bir ad sayıklıyorum
On bir kere on diyor içimden biri
Çok saçma geliyor bu bana
Çok ukalaca
Yine de seriliyorum önüne
Bir yaz akşamında, içimde onun
Rahatlığından, utkusundan denizin kenarlarının
Beni de ikna edebilirdi
Uykusuzluğuyla yalnız, bir zürafanın bile
Güvenilebilir mi zürafalara
Öldürüldükten sonra, tarafından
Güvendiğin her ne varsa
Bilmiyordu bunu
O, zürafa ve ben
O, zürafa ve ben ve bir uyku
Bilmiyorduk
Adımın ölüme ne yakın olduğunu
